ذوق خوردن چای در استکان های کمرباریک را به یاد دارید؟  میانه‌ی استکان باریک بود و پایین آن بزرگ‌ تر، تا چای سرد نشود. آن اندازه ظریف و شکننده ساخته شده بودند که چاره‌ ای نبود جز آن که با دو انگشت از روی سینی کوچک برنجی بردارند و چایش را که نوشیدند، سبک و با کمترین ضربه‌ای روی نعلبکی‌هایی بگذارند که آن‌ها هم از جنس بلور بودند.